Mattheus 21: 28-32
Jouw afspraak of belofte niet nakomen
Dierbaarsten in Christus,
Een paar dagen terug kreeg ik een link over een klein meisje Yueyue in de stad Foshan, provincie Guangdong in China. Een Van heeft dit meisje overreden, en ging op de vlucht. Daarna passeren wel meer dan 12 mensen dit bloedend meisje op straat, totdat een andee auto haar voet overrijdt. Al dit gebeuren is gefilmd door een Video CCTV. In de video ziet men duidelijk hoe opzettelijk mensen haar niet willen zien, totdat een afval-verzamelaar haar zag en haar hielp. Andere mensen will en niet helpen, omdat ze in aanraking komen met de politie en het ziekenhuis. In China moet degene die helpt of rapporteert verplicht verder te zorgen voor het slachtoffer, dus ook de ziekenhuiskosten dragen. Daarom wil niemand dat meisje helpen. Het wekt ergernis op, dat dit in deze tijd nog kan gebeuren. Yueyue wordt nu hersendood verklaard. Wat heeft dit tragisch verhaal met onze preek te maken?
Gemeente,
Dit verhaal moeten binnen de kontekst van heel Matteus 21 zien. Aan het begin van Matteus 21 zien wij veel mensen die Jezus ontvingen toen Hij op een ezel Jeruzalem binnenging (Matt 21: 28). Daarna ging Jezus naar de tempel Gods en reinigde het erf van alle handel, die de plaats tot een rovershol maakte (Matt 21: 12). Het was binnen in de tempel, dat Jezus dit verhaal vertelde (Matt 21: 23). De hoofdpriesters en de Ouderen van de Joden gingen Hem testen en vroegen, op welke basis Jezus onderwijs gaf en mensen genas. Jezus gaf hun geen antwoord, want ook de Farizeeën konden Jezus’ vraag over de doop van Johannes niet beantwoorden. Toen vertelde Jezus het verhaal van een vader van twee kinderen. Daarna vertelde de Here Jezus over de wijngaardhuurders. Huurders die geen pacht wilde betalen aan de eigenaar, en zelfs de zoon van de eigenaar oppakte en vermoorde om maar de erfenis van de wijngaard toe te eigenen (de verzen 33-46).
Als wij de achtergrond van dit verhaal weten, dan weten wij ook waarom de Here Jezus dit vertelde, en waarom dit verhaal zo belangrijk is. Jezus was in gesprek met de hoogwaarden van het joods geloof en cultuur, dus met de hoofdpriesters en de ouderen. Aan het eind van hoofdstuk 21, begrepen de hoofdpriesters en de Farizeeën dat Jezus hen niet serieus nam (vers 45), maar ze durfden Jezus niet op te arresteren omdat er zo veel volgelingen zijn (vers 46). Maar waarom moet de Here Jezus al die hoogwaarden in het ootje nemen ?
De Here Jezus vertelt van twee kinderern. Beiden worden gevraagd te werken in de wijngaard. De oudste zei ja maar deed het niet. De tweede antwoordde neen, maar deed het later toch. Toen vroeg Jezus aan Zijn hoorders: Wie van de twee heeft de wil van de vader gedaan? De hoogwaarden antwoordde: de laatste.
Daarna heeft Jezus die hoogwaarden direct een standje gegeven, dat zij net als het eerste kind, alleen ja zegt, maar de wil van God niet doen. En nog directer, dat juist de randmaatschappelijken, de armen, de zondaars, zoals de belastinginners en de hoeren het Koninkrijk Gods binnentreden. Want zij zijn uiteindelijk degenen, die Gods wil wel doen, en niet de hoogwaarden die mondeling ja zeggen, maar het niet doen. Dit is dan ook het juiste antwoord, op welk basis de Here Jezus onderwees. Alsof de Here Jezus wil zeggen, hoewel Hij niet zo welbespraakt was als de Schriftgeleerden, maar Jezus gehoorzaamt wel het Woord Gods.
Gemeente, laat ons terug gaan naar het verhaal van de Here Jezus. We kunnen de oudste zoon zijn belofte niet na komt, omdat hij ja zzegt, maar het niet doet. Maar ook de tweede heeft zich niet aan zijn woord gehouden, omdat hij neen zegt, en het later toch doet.
In Nederland is afspraak afspraak. Belofte maakt schuld. Ik heb veel van nederlanders geleerd, dat je konsekwent moet zijn in je beloftes. Als je een uitnodiging niet na komen, dan zeg je ook neen. Iemand met een indonesische achtergrond, durft soms geen neen te zeggen. Dan zal zijn of haar antwoord zijn, ik zal proberen te komen. In dit verhaal, weten waarom de oudste niet aan het werk is. We weten alleen de reden van het tweede kind dat berouw kreeg van zijn afwijzing. Maar laat ons dieper over na denken.
Volgens mij heeft een belofte-breuk ook zijn positieve kanten naast zijn vele negatieve kanten. Stel u voor als dit een indonesisch of javaans gezin was. Een kind kan geen neen zeggen om zijn vader niet teleur te stellen. En een vader zal duidelijk teleurgesteld zijn als zijn kind zijn verzoek afwijst. En als twee kinderen neen zeggen, is de vader nog dieper teleurgesteld. Het kan ook zijn dat het tweede kind beinvloedt wordt door het antwoord van zijn broer. En het antwoord van de oudste brengt berouw bij het tweede kind. Dan kan de vader trots zijn op wat het gehoorzame kind doet.
Stel nou voor wanneer het gezin nederlands was. Het kind zegt neen, omdat het denkt niet te kunnen volbrengen wat de vader hem vraagt. En degene die ja zegt, denkt wel tijd te hebben om het te doen. Als het een afspraak voor een etentje was, dan hoeft de vader alleen voor een kind de tafel te dekken. Wanneer toch uiteindelijk beide kinderen komen eten, dan zal er te weinig eten op tafel staan. Dit kan een probleem veroorzaken, tenzij ze gaan delen. Wanneer allebei zeggen niet te zullen komen, zal er teleurstelling ontstaan, hoewel de vader het zal accepteren.
We zien hier dat beide antwoorden van de kinderen: ja en neen, voordelen en nadelen met zich brengt, hoewel uiteindelijk een kind het toch doet.
De vraag van de Here Jezus is duidelijk, wie heeft aan het verzoek van de vader voldaan? Wie gehoorzaamt uiteindelijk de vader? In de gelijkenis van de Here Jezus, zien wij dat het voor God belangrijk is, dat wij het doen en niet zozeer wat bij beloven. Dit betekent dat doen belangrijk is in het leven van de gelovige, niet wat uit de mond komt. Wat uit de mond komt kan nuttig zijn voor andere mensen, maar niet voor God. Onze houding en onze daden zijn de belangrijkste. Kijk maar naar de gelijkenis van bouwen op rots of zand, we mensen niet alleen Gods Woord horen, maar ze ook doen. De doeners zijn gelijk aan bouwers op een rots. De niet-doeners zijn zij die bouwen op zand. Bij onweer, valt het huis omver.
Gemeente,
In het kerkelijk leven, zien wij ook zogenaamde vrome mensen, met zo te zien een groot geloof, maar toch heel zorgelijk leven. Sommige beseffen Gods grote macht, en willen God dienen, maar niet ten volle, en zeggen dan dat ze op de achtergrond gaan helpen. Er zijn ook degenen die in alle stilte, geluidloos, helpen, altijd hulpvaardig blijven. En inderdaad hebben beide types nodig, maar voor is de doener belangrijk.
Aan het eind is aktie beter dan woorden alleen. Wat u doet voor de Heer, dat is wat de Here hoort, en geen losse woorden of lofprijzingen. De boodschap is eenvoudig, die de Here Jezus telkens herhaalt. Welke aktie is nodig? God liefhebben en de medemens. Zolang we zeggen gelovig te zijn, maar de behoeftigen niet helpt, dan kennen wij geen liefde. De barmhartige Samaritaan is een voorbeeld hoe onverwacht hulp kan komen. Terug naar het verhaal van Yueyue. Wat gebeurt er in de harten van die twaalf mensen, die stilletjes voorbijlopen? Wat zullen wij in hun plaats doen? In onze mond zeggen te helpen, maar vinden dat in de praktijk moeilijk? Hebt u ooit een lifter geholpen ? Of iemand met autopech aan de kant van de weg?
Of toen u in de kerk beloofd hebt de roeping om te bedienen te volgen, was u toen nog aan het onderhandelen, over tijd en inzet? Wat gaat u doen, als u in uw hart al belooft: Ja Here ik zal U dienen, maar door alle drukte, eronderuit wil gaan?
Gemeente, denk eerst goed na alvorens u een belofte maakt. In dit verhaal, toen u beloofde te doen, was het allerbeste, toen u dat ook doet, wat de Here u vraagt. Bedenk wel, een ieder persoonlijk, moet u een beslissing nemen om de Here te dienen. Amen
Viewed 10632 times by 2599 viewers
